We doken al eerder in de Reeuwijkse plassen, dat verhaal lees je hier. Vandaag waren we in de haven van Reeuwijk; bij Motor en Watersportvereniging Reeuwijk. Een mooie, schone en gemoedelijke haven.
Ron heeft daar zijn feestboot / vlot liggen en heeft daar een mooie scheepsbel aan hangen. De bel is gemaakt in 1834 en is hem heel erg dierbaar. Daarom haalt hij deze elke keer na het varen van zijn boot af. Vorige week ging het mis; in het donker demonteerde hij de bel en liet hij deze uit zijn handen vallen, zo het water in met een grote plons.
Na wat rond bellen met onder andere de brandweer, Celine (waar we eerder voor doken) en Keep Smiling (duikschool) hoorde hij constant 1 naam: Recovery Divers. Dus gister namiddag hadden we een belletje van Ron. Een dag later zijn we al op pad. Ik haal Marja op bij Lucky Divers in Rotterdam, we vullen de flessen en nemen nog een kop koffie mee voor onderweg. Het is een kort ritje en na een strootje trekken wordt er besloten dat Marja gaat duiken, dat vind ik niet zo erg want ik ken de ondergrond al, sorry Marja 🙂
Als wij aankomen staat Ron ons al op te wachten. Met een ferme pas lopen wij, althans Ron, want hij hebben onze handen vol met een duikuitrusting naar de plek waar de scheepsbel moet liggen.
Marja trekt vol frisse moed haar droogpak aan, ze heeft een aantal weken niet kunnen duiken en dit is haar eerste duik sinds die tijd. Ondertussen bouw ik haar setje op en we zijn ongeveer tegelijk klaar. Met een mooie commando sprong ligt Marja binnen de kortste keren in het water. Eigenwijs als ze is gaat de lamp mee, die kan uit blijven want we zien hier niets onder water.
Nadat Marja haarzelf heeft gezekerd aan de seinlijn daalt ze af. Niet heel veel later komt ze onder de smurrie boven, door de zachte bodem blijft ze niet goed liggen en wil ze meer lood in haar vest. Stiekem moet ik een beetje grinniken, zelfs haar duikbril zit onder de modder en ze niet herkenbaar. Niet veel later gaat ze verder met haar zoektocht met 2 kilo extra lood op haar rug.
We zoeken eerst op de door Ron aangegeven plek, maar we vinden daar geen scheepsbel. Eigenwijs als we zijn gaan we ons eigen zoekritme gebruiken op een andere plek, dichter bij zijn boot!
Nog geen 2 slagen en Marja komt boven met de scheepsbel. Een mooi stukje historie dat behouden blijft en nog vaak zal klinken op de Reeuwijkse plassen als Ron passeert met zijn vlot!
