Het is een uur of 4 ’s middags als we een bericht krijgen van Pieter:
“goede dag Ik was zo juist aan het magneet vissen met mijn zoontje in Alkmaar en nu zit onze magneet muur en muur vast
zouden jullie wat voor ons kunnen beteken
hij zit langs het Noord-Hollands Zeglis kanaal vast vlak bij de kant
we horen graag van jullie”
We appen heen en weer en spreken af voor 20:30 in Alkmaar.
Onderweg krijgen we een berichtje dat ze er al zijn en niet veel later komen wij ook aan. Pieter, zijn vrouw en de kleine Milan zitten ons op te wachten in een warme auto.
Het aanwijzen waar de magneet ligt is niet nodig, hij zit nog vast aan het touw en zit inderdaad muurvast. Het duikplan is simpel: water in, touw volgen, worstelen met de magneet om deze los te krijgen en dan het touw volgen naar boven. We zien aan het touw dat het een Magnetar magneet is, dat zijn vreselijk sterke magneten van neodymium. Met een magnetische trekkracht van 350 kg aan elke zijde en in totaal 1400 kg is dit één van de sterkste magneten waarmee je kunt magneetvissen.
Milan is meteen enthousiast, hij wil alles weten over duiken, voelt even aan de perslucht en vindt een volgelaatsmasker helemaal gek. Hij kletst er lekker op los, ondanks zijn vermoeidheid, hij hoort eigenlijk op bed te liggen maar wilde deze actie wel heel graag zien.
Set opbouwen, omkleden, alles controleren en dan het koude water in. In het water laat ik de laatste lucht uit mijn pak lopen, pak het touw van de magneet en begin dan de afdaling, op ca 2,5 meter diepte ben ik ter plekke. Ik voel iets rond, een wiel, de magneet is er omheen geslagen met een lus.
Na een paar seconden heb ik de magneet uit de lus en trek ik m los van de velg. Binnen een minuut ben ik weer boven, met de magneet in mijn handen. Pieter blij en ik ook, want het is fris.
Er komt damp van mijn pak, het water is 3 graden maar buiten is het nog kouder. Snel mijn pak uit, omkleden, set afbreken en dan kunnen we, na het maken van de foto, naar huis. Weer iemand blij gemaakt!
