De piket telefoon gaat, ik ben net te laat met opnemen maar krijg meteen een WhatsApp bericht van Harry:
“Hoi …telefoon in water gevallen, groet Harry”
Dit is net iets te weinig informatie en we bellen meteen naar Harry. Hij heeft vandaag van zijn vrouw zijn nieuwe Samsung telefoon gekregen en heeft deze, tijdens het voeren van de eenden en zwanen in het Almeerse water laten vallen. Het is niet de eerste keer dat we in Almere duiken, dat lees je hier.
Al snel hebben we een afspraak en Frank en ik rijden apart naar Almere om Harry te helpen. We rijden naar de Arubapier, maar de temperaturen zijn alles van Arubaans, het regent licht en het is koud. Harry kan goed aanwijzen waar zijn telefoon in het water is gevallen en heeft zelf al gezocht met een magneet, helaas zonder resultaat.
Als Frank de lampen neer zet en de duikplek veilig maakt bouw ik mijn set op en trek ik mijn droogpak aan. We bespreken nog even het duikplan en dan is het tijd voor een recovery.
De trap staat al in het water op mij te wachten en niet veel later lig ik in het water. Een laatste check, we maken de seinlijn vast en dan kunnen we bijna beginnen met zoeken. Frank geeft de metaaldetector aan en niet veel later daal ik af. Het is niet diep, tussen de 2 en 3 meter, afhankelijk waar ik in het water lig.
De bodem is onrustig, er ligt heel veel, van blikjes tot een wasrek en van boek tot een ledstrip. We zijn bijna 40 minuten bezig voordat ik weer een mooi signaal heb en de telefoon van Harry in mijn handen heb, maar als het er ligt, dan vinden we het!
De telefoon staat nog aan, zonder waterschade heeft Harry zijn telefoon weer terug, naast de waarde van de telefoon heeft hij deze van zijn vrouw gekregen wat het nog veel bijzonderder maakt!
Niet veel later staan we binnen koffie te drinken, nadat we alles opgeruimd hebben. Natuurlijk geven we nog even goede instructies om te drogen en nemen we afscheid in een koud Almere.
