We krijgen een korte en bondige email van Dhr. Tetteroo
“Telefoon in water gevallen vlak bij de kade in Hoorn
Diepte 2 m.”
We hebben iets meer informatie nodig en bellen met meneer. We ontvangen de locatie en spreken af voor de middag, we hebben eerst nog 2 duiken in Amsterdam en rijden dan door naar Hoorn.
Meneer en mevrouw staan ons al op te wachten als we precies op tijd komen aanrijden, ze wonen prachtig in Hoorn en hebben vanuit hun appartement een prachtig uitzicht op de Karperkuil in Hoorn.
De Karperkuil ligt aan de zuidoostelijke zijde van de historische Binnenstad van Hoorn, het is een oude binnenhaven in de binnenstad van de Noord-Hollandse stad Hoorn. De haven wordt van het IJsselmeer gescheiden door de Vluchthaven en de Slapershaven. Tussen de Slapershaven en de Karperkuil ligt de Ottobrug, een houten draaibrug die de straat Slapershaven verbindt met de Binnenluiendijk.
De Karperkuil werd in 1567 aangelegd als haven, want Hoorn was de belangrijkste in- en uitvoerhaven aan de Zuiderzee. Op een kaart uit 1582 staat ook nog een molen aan de Karperkuil ingetekend.
Door de opkomst van Amsterdam begon Hoorn zijn rol als grote haven te verliezen, maar voor de scheepsbouw groeide Hoorn wel, waardoor er rond 1615 scheepswerven aan de Karperkuil gebouwd werden. Deze scheepswerven werden een voorname bron van inkomsten voor de stad: er werden aan het begin van de 17e eeuw gemiddeld 50 schepen per jaar afgeleverd.
In 1994 werd besloten om de scheepswerven te slopen, om plaats te laten maken voor een nieuw te bouwen woonwijk.Deze sloop vond plaats in 1995.
Meneer en mevrouw zijn een van de eerste bewoners van deze nieuwbouw. Gisteravond hadden ze een prachtige zonsondergang vanaf het balkon en mevrouw wilde een foto maken. Helaas glipte de telefoon uit haar handen en viel deze op de kade en stuiterde zo het water in.
Ze kunnen precies de plek aanwijzen waar deze het water in viel.
Terwijl ik de duikset opbouw en Marja haar droogpak aantrekt komen er steeds meer nieuwsgierige buren kijken, op de kade en achter de ramen van het appartementencomplex.
Met een commandosprong ligt Marja al snel in het water. We maken de seinlijn vast en ik geef de metaaldetector aan. Tijdens het opbouwen hebben we het duik- en zoekplan al besproken. Marja zwemt uit en laat haar vest leeg lopen, ze zakt al snel naar de bodem van de Karperkuil, die daadwerkelijk ook vol zit met karpers.
Het eerste baantje hebben we 1 signaal, de telefoon van mevrouw. Als Marja boven komt is het ongeloof groot, dat we de telefoon zo snel hebben.
Via de trap aan de kade eruit, foto maken en de duikspullen weer afbreken. We krijgen nog een kopje koffie aangeboden, maar die slaan we af, we moeten nog een stuk terug rijden.
