We liggen bijna in het water voor een duik in Amsterdam als we een bericht krijgen van Anouk:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig: mijn man stootte net tijdens het eten op een terras bij restaurant De Zeilhoek in Katwoude zijn vinger tegen de tafel. Daarbij is zijn ring van zijn vinger gegleden en in het water tussen de vlonders gevallen kunnen jullie dat opduiken en welke kosten zijn hier aan verbonden?”
We sturen een berichtje terug dat we nu even gaan duiken en straks even bellen. Na de succesvolle duik van een paar minuten bellen we met Anouk, we krijgen meteen haar man Marc aan de telefoon. Locatie bekend, aantal planken op het vlonder geteld, dat is gunstig.
We kunnen meteen doorrijden vanuit Amsterdam, dan kunnen we er binnen een half uur zijn! Marc is meteen enthousiast en we spreken af om 22:00 bij het restaurant.
We hebben al eerder gedoken in Monnickendam, naar een paar brillen en naar een bijzonder horloge. Beide keren lag ik in het water en beide keren zonder veel zicht, het is nu vroeger in het jaar, we hopen op een beetje zicht.
Eenmaal aangekomen hebben we Marc snel gevonden, hij kan de plek precies aanwijzen waar de ring viel, maar hij hoorde deze nog wel stuiteren. Dus we weten niet waar hij het water in is gevallen, we hebben een richting, dat is genoeg voor nu. Klaar maken voor de duik, terwijl we gezellig kletsen over duiken en wat we doen.
En dan is het tijd om het water in te gaan, een aantal gasten zit vreemd te kijken, een duiker op het terras. Die is er snel vanaf, want ik spring het water in. Lampen aan, metaaldetector bij me, ik heb goede hoop, zeker als ik mijn hoofd onder water steek want ik heb ongeveer een halve meter zicht.
Heel voorzichtig duik ik naar de plek waar de ring moet liggen, zwevend boven de bodem, zo min mogelijk bewegen, want bewegen = stof en stof betekent geen zicht!
Ik schijn met de lamp recht voor me uit, er glinsters iets, half weg gezakt in de modder: de ring van Marc!
Binnen een minuut ben ik weer boven water, Marc blij, wij blij! En nu? Omkleden, opruimen en naar huis, op de parkeerplaats kletsen we nog even met de gasten van het restaurant want die waren toch wel nieuwsgierig wat we aan het doen waren.
En wat Marc er van vond lees je hieronder:
“Gisteravond uit eten. Viel mijn ring in het water. Natuurlijk ring onderwerp van gesprek. Kennen we een duiker, helaas. Om 21:00 uur maar is googlen, 21:15 uur een belletje. Kan ik nu komen of morgenochtend. Ja graag nu. 22:00 uur had ik me ring weer. Erg blij. Super vriendelijk, duidelijke communicatie en snel.”
