De titel zegt het al een beetje, ga er maar even rustig voor zitten!
Het is woensdagavond als de telefoon gaat, we hebben contact met Joel, hij heeft zijn telefoon laten vallen, tussen steigerplanken bij Badhus Soleil in Amsterdam aan de Papaverhoek. We krijgen niet meteen hoogte waar de telefoon exact is gevallen, op Google Maps zien we een aantal steigers, daar zal het vast wel zijn… Joel is bereikbaar via een andere telefoon, dus die vinden we wel.
We spreken om 21.30 uur af. Marja gaat duiken. Jochem en zijn team zijn bijna klaar in Almere en komen assisteren. Zoals bijna altijd is Marja als eerste aanwezig. De locatie is bekeken en ze weet wat ze nodig heeft. Tijdens het uitladen van de spullen arriveert Jochem en zijn team. Grote ogen, als we de spullen naar de locatie brengen, door een restaurant en door de sauna naar een steiger.
Ondanks het tijdstip is het nog druk. De sauna wordt druk bezocht. Het contrast is vooral grappig. Mensen lopen naakt, schaars gekleed of gekleed in alleen een badjas en wij zijn bezig ons aan te kleden in een droogpak. Aan aandacht hebben we geen gebrek.
Jochem beantwoord alle vragen van de saunabezoekers terwijl hij ook zijn aandacht probeert de houden bij het opbouwen van de duikset. Niet veel later zijn we klaar voor de duik. De telefoon ligt onder de steiger. Gelukkig is er genoeg ruimte tussen de steiger en het drijvende platform, we kunnen veilig duiken.
Marja moet wel volledig vertrouwen op de communicatielijn. Nu zitten we altijd aan de lijn, maar in dit geval zal de duikploegleider zich op de terugweg van Marja verplaatsen voor een veilige opstijging. Onder de steiger zwemt Marja naar de locatie. De afdaallijn met een felle lamp geeft de precieze plek aan.
Als snel heeft Marja iets in haar handen, helaas geen telefoon, terug en verder zoeken. Het zicht is 0. Marja ligt in het koude water, Jochem en het team zijn druk met de veiligheid van Marja en met het beantwoorden van vragen van Joel en een aantal geïnteresseerde dames.
De bodem ligt vol met spullen die in de afgelopen jaren in het water zijn gevallen. Na 10 minuten heeft ze een pasjeshouder in haar hand, die zat achterop de telefoon maar is eraf gevallen door de eigen zoekactie van Joel, dan moet de telefoon in de buurt liggen, een minuut later heeft Marja ook de telefoon gevonden.
Nu is het tijd om veilig onder de steiger vandaan te komen. Via de communicatie geven we de richting aan, want zonder zicht ben je als duiker snel gedesoriënteerd.
Bij bovenkomst is de dankbaarheid groot van Joel. Hij gaat, ondanks ons advies om het niet te doen, meteen zijn telefoon opladen. Want: hij heeft een date en die zit al een tijdje te wachten op hem, maar hij kon haar niet bereiken, we hopen dat dat goed afloopt en dat Joel een nieuwe kans krijgt!
We ruimen snel op en maken wederom een praatje met de bezoekers en uiteraard nog een leuke foto voor het archief. Op de terugweg bellen we elkaar nog even op. Jochem heeft nog een aanvraag gekregen om te duiken, dit keer niet in het water, maar in de sauna. Lachend verteld hij dat hij dit aanbod lief maar beslist heeft afgeslagen. Zijn vriendin is hem veel te lief!
