Zaterdagochtend, 09:24 uur. We krijgen een e-mail met de titel: “Licht paniekerige moeder zoekt hulp”.
“Beste Divers, goedemorgen!
Mijn dochter stapte gisteravond het bootje van haar vriend op en dacht: ik hou m’n telefoon in m’n hand vast ipv in m’n achterzak. Juist uit voorzorg. Een iPhone 14 Pro Max. Toen gleed deze zo uit haar hand de gracht in. Ze schrok enorm en ik vind het ook erg zielig. Ze weet nog precies waar, het is nl op de plek waar de boot ligt. In de Leidsevaart op de straat Leidsevaart in Haarlem. Ongeveer tegenover de achterkant van de Schouwburg. Ik schat dat de telefoon ongeveer 1-2 meter diep ligt. Haar ID zat ook achter het hoesje, dus we zouden het heel fijn vinden als het jullie lukt om hem terug te vinden.
Hebben jullie vandaag nog tijd misschien? We gaan nl vannacht op vakantie……
Ik hoor het heel graag.
Groetjes van een moeder (lichtelijk in paniek).
Leontine”
Spoedduik in Haarlem
We bellen direct met Leontine, checken met de havendienst of we toestemming krijgen en zetten een duikteam op poten. Een paar uur later staan we paraat in Haarlem – met zon, duikspullen en goede moed.
We zijn niet onbekend met Haarlemse grachten. Bekijk bijvoorbeeld deze eerdere Haarlem-missies: Duiken in Haarlem
Zon op de kade, stress onder water
Leontine en dochter Sjuul zijn er ook al. Ze hebben gisteravond al geprobeerd te zoeken, wat het voor ons lastiger maakt – maar hé, wij houden van een uitdaging. Binnen no-time ligt de Leidsevaart vol met onze spullen: flessen, kisten, metaaldetectors, boeien, touwen, seinlijnen en communicatiekabels.
Jochem gaat te water. Eerst zonder metaaldetector – misschien ligt de telefoon nog netjes op de plek waar hij viel. Helaas, niets. Dan de metaaldetector erbij: ook niks. We vergroten het zoekgebied. Is de telefoon misschien verplaatst?
En dan… onder een steen, bingo!
Een vierkante steen trekt de aandacht door het geluid van de metaaldetector, laag geluid van het betonijzer en een hoge toon, dat kan niet kloppen. Jochem tilt hem op en ja hoor – daar ligt de iPhone! Hij komt boven water, triomfantelijke, met een werkende telefoon. En belangrijker nog: de ID-kaart zit nog in het hoesje.
Hoe kwam de telefoon onder een steen terecht?
Tijdens het zelf zoeken hadden Sjuul en haar vriend diezelfde steen steeds weggeduwd. Zonder het te weten schopten ze daarmee ook de telefoon steeds verder onder water – precies tot onder die steen. Maar hé, we zeggen altijd: gevonden is gevonden.
Sjuul kan opgelucht haar spullen inpakken – mét telefoon én ID – en met haar ouders op vakantie. Missie geslaagd! Wij wensen de familie een fijne vakantie.
