We krijgen een telefoontje van Açıkel. Zijn 13-jarige dochter is haar telefoon kwijt. Tijdens het fietsen over de brug viel de telefoon uit haar broekzak, zo het water in.
Als het 4 meter ervoor of erna was gebeurd had ze de iPhone kunnen oprapen, maar nu viel hij in het water. Açıkel probeert met een schepnet nog de telefoon te vinden maar tevergeefs.
De telefoon is in het water gevallen in het Wielwijkpark.
We hebben om 8:30 uur afgesproken en zijn natuurlijk, zoals altijd, te vroeg, maar Açıkel is ook op tijd! Hij kan precies aanwijzen waar de telefoon in het water is gevallen, zijn dochter is er niet bij en zij weet ook niet van de actie, dat wordt een grote verrassing!
Niet veel later hebben we de spullen uit de auto en kunnen we ons klaarmaken voor de duik. Marja gaat er via de kant in en niet veel later ligt ze klaar om te zoeken.
Na het eerste baantje besluiten we te wisselen van metaaldetector want er ligt wel heel veel rotzooi op de bodem.
En dan is het eigenlijk meteen raak: een mooi strak signaal in de oren van Marja en ik krijg op de kant 2 rukken: gevonden!
Een hondenbezitter die al langs was gelopen komt terug van zijn wandeling en is bijna net zo enthousiast als Açıkel, zelfs de hond staat te kwispelen (maar dat was misschien omdat hij een extra aai over zijn bol kreeg).
Niet veel later staat Marja nog nadruppelend al klaar voor de foto voor het digitale plakboek.
Niets fijner dan in de zon mensen blij te maken met onze groep vrijwilligers, op naar de volgende!
