We krijgen een aanvraag uit Friesland, midden in de nacht om 03:45:
“Hi Recovery Divers, ik heb jullie hulp nodig:
Sorry voor het late bericht maar mijn telefoon ligt in de sloot en ik kan hem zelf niet meer vinden”
Om 8 uur, als ik net wakker ben, nog een berichtje:
“Goedemorgen hebben jullie toevallig vandaag tijd?”
Dat hebben we en we appen heen en weer over de locatie, de waterdichtheid van de telefoon en om een afspraak te maken.
We moeten naar Friesland, naar Mantgum. Een plaatsje waar we nog niet eerder zijn geweest. Tijtte is de avond ervoor met zijn fiets de sloot ingereden. Hij had zijn telefoon in zijn hand en ja, die ligt nu op de bodem. Hij heeft zelf nog gezocht, maar zonder resultaat.
Marja gaat dezelfde avond naar Friesland. Tijtte heeft al aangegeven dat een duikuitrusting niet nodig is, alleen onze metaaldetector. Toch twijfelt Tijtte. Hij belt in de loop van de dag weer op, gaan jullie hem wel vinden, gaat hij het nog doen…. de twijfel is daar.
Marja ziet onderweg dat ze veel te vroeg daar zal aankomen, het is niet druk op de weg en ze belt Tijtte op: “Kunnen we eerder afspreken?” Gelukkig, geen probleem.
Tijdens het kennismaken vertelt Tijtte wat er precies gebeurd is. Na een gezellig avondje fietst hij naar huis. Niet helemaal overtuigd van zijn kunnen om nog recht te fietsen, neemt hij de weg in plaats van het naastgelegen fietspad dat iets smaller is. Toch onderschatte hij zijn eigen kunnen. De combinatie van fietsen en een telefoon in je hand was iets te veel, wat resulteerde in een een plons in de sloot. Alhoewel Tijtte niet helemaal helder was heeft hij toch zelf nog gezocht. Zonder resultaat. Nu mag Recovery Divers in actie komen.
Al snel staat Marja in haar droogpak klaar, met de metaaldetector in haar hand, meer is vandaag niet nodig. Ze besluit aan de weiland kant de sloot in te gaan, daar is de kant lager. Het zoekgebied is 15 meter lang en het slootje is ongeveer 2.5 meter breed. Dat betekent maximaal 3 baantjes lopen.
De sloot is niet diep. Variërend van knie tot halverwege je bovenbeen aan diepte. De bodem is schoon, er ligt geen afval, dat vergemakkelijkt het zoeken. Wel heeft Marja last van verrotte oude waterplanten. Om de paar meter moet ze de schotel van de metaaldetector schoonmaken. Na anderhalf baantje lopen een signaal. Met haar hand op de bodem voelt Marja de telefoon. En zoals altijd: ook deze komt werkend boven.
We maken nog een mooie foto tijdens de Friese zonsondergang en nemen afscheid. Tijtte gaat terug naar het feestje waar hij was toen we hem belden. Hij heeft nu een mooi verhaal en kan zijn vader en vrienden die hem uitlachten vertellen dat het goed is afgelopen.
