We rijden van duik naar duik, het zonnetje schijnt en we zijn door het hele land nodig, met een drukke planning in onder andere Middelburg, Amsterdam en Westknollendam staat de agenda vol. Onderweg worden we gebeld door Roland, hij is in Den Haag zijn telefoon verloren wij WSV de Vlietstreek.

We krijgen onze planning en zijn afspraken niet gematcht en spreken voor de volgende dag af 09:00 uur!

Hij heeft ons nummer gekregen van een kennis uit Reeuwijk, die wij eerder hielpen met het opduiken van zijn antieke scheepsbel, dat verhaal lees je hier.

We zijn lekker op tijd in Den Haag en ook Ronald en een goede vriend zijn ruim op tijd aanwezig bij de haven. Maar wat was ook alweer de code van het hek? Roland kan er even niet op komen en haalt wat capriolen uit om toch op het terrein te komen (zeker even het filmpje bekijken). Hij opent de deur voor ons en dan begint de wandeling naar de plek waar hij zijn boor verloor. Ja je leest het goed, einde steiger, dat was een stukje lopen.

Eenmaal op de plek aangekomen hebben we al snel een duikplan en voordat ik het weet heeft Marja haar droogpak alweer aan. Ik heb te lang gezellig staan kletsen met de mannen dus ik moet even opschieten met het opbouwen van de set.

Niet veel later ligt Marja met een commandosprong in het water. Onder de steiger door, naar de andere kant, waar de telefoon in het water is gevallen. Daar maken we de seinlijn vast en geef ik de metaaldetector aan. Roland heeft zelf ook al geprobeerd de telefoon te vinden met een schepnet, maar zonder resultaat.

Na het “duiker ok” teken daalt Marja af naar de bodem, de eerste 2 signalen zijn blikjes, het zal eens anders zijn…. Bij het 3de signaal is het raak, de telefoon van Roland.

De mannen gaan helemaal uit hun dak als we de telefoon hebben gevonden, want met een duiktijd van 3 minuten is dat best snel!

Het filmpje is zeker de moeite waard om te kijken!