Het is 1 april als we een email krijgen van Janneke:
“Ik heb een boot liggen bij havenvereniging UNO aan de Rotte in Rotterdam. Van de havenmeester heb ik dan ook dit adres getipt gekregen.
Bij het varen door de sluis is er namelijk mogelijk iets in de schroef blijven hangen, maar dat weten we dus niet. Dus ik zoek ik een redder in nood! Een duiker die kan kijken of er nog iets in de schroef zit (een net of iets dergelijks) en dat evt weg kan halen. Het is daar 1 tot 1,5 m diep. Ik hoor graag van jullie of jullie iets voor mij zouden kunnen betekenen. Mijn dank is groot!
Hartelijke groet, Janneke”
We bellen Janneke meteen even op. De haven kennen we van een eerdere duik, Marja roept meteen: een portemonnee… Dat klopt, dat verhaal lees je hier.
Janneke heeft geen haast en is in het weekend weer in Rotterdam in de haven, dus we spreken af voor zondagmiddag. Aangezien Marja’s spullen toch al nat zijn besluiten we dat zij gaat duiken.
Eenmaal aangekomen bij jachthaven UNO in Rotterdam bellen we Janneke. De boot ligt een stuk van de ingang, maar er zijn meerdere deuren in het hek. We besluiten heel voorzichtig over het fietspad te gaan. Dan kunnen we parkeren in het gras voor het hek.
Binnen de kortste keren is de duikset klaar en heeft Marja haar droogpak aan, het zonnetje schijnt en de laatste warme zonnestralen vallen op het dek van de boot. Het duikplan is gemaakt, het is tijd om het water in te gaan, ondanks de zon is het water nog fris met 8 graden.
Na het afdalen ziet Marja het al: een grote bos rommel in de schroef, ze komt boven voor het juiste gereedschap om dit gevecht aan de gaan! Gewapend met een mes gaat ze terug.
Na een beetje snijden en puzzelen komt de bos los. Dat klinkt niet als een gevecht en dat was het ook niet.
We doen nog een rondje extra en halen alle mosseltjes van de schroef en controleren deze, geen speling, gene beschadigingen. Er kan wat ons betreft weer gevaren worden. Goed nieuws voor Janneke!
Ook de havenmeester maakt nog een praatje, we hebben het even over “vuilnis” oppikken met je schroef. Als je als een van de eerste gaat varen loop je een hoger risico.
Natuurlijk maken nog een foto voor het archief en ruimen dan onze spullen op.
