Het is mooi weer en er zijn duidelijk meer mensen op, naast en in het water, dat betekent voor ons een drukke dag. Tijdens het opruimen van alle spullen van de duik in Amsterdam, krijgen we een nieuwe aanvraag van Jan, hij heeft iets in de schroef van zijn boot.
Jan vertelt: Ze varen onder de brug door en zien aan de linkerkant dat de bouw van het huis al opschiet, niet veel later gebonk onder de boot, hij heeft de motor in zijn vrij gezet en is naar de aanlegplaats van de Amberger schutsluis gedreven.
Rond 1560 werd de Arembergergracht aangelegd in opdracht van Jan van Ligne, graaf van Arenberg. Hij zou in 1568 sneuvelen in de Slag bij Heiligerlee. De gracht was vooral bedoeld ten behoeve van de afwatering. Hoewel er door de aanleg van de sluis scheepvaartverkeer mogelijk was vanaf het Zwarte Water naar het achterland van Zwartsluis, was bij de aanleg van de gracht en sluis bepaald, dat er op belangrijke punten, onder andere bij de Arembergersluis geen beweegbare bruggen mochten worden aangelegd. Deze bepaling moest verhinderen dat de scheepvaart via de nieuwe, eveneens door Arenberg aangelegde, haven van Blokzijl te veel concurrentie zou ondervinden. De sluis werd in het begin van de 17e eeuw door storm verwoest. Daarop werd in 1616 besloten om op dezelfde plaats een nieuwe Arembergersluis te bouwen. De sluis kwam omstreeks 1620 gereed.
Natuurlijk gaan we helpen, het is een mooie zonnige dag, we hebben het nog niet koud en hebben er zin in.
Het is nog wel een stukje rijden. Zwartsluis ligt voorbij Zwolle. We installeren ons in de auto. Eerst nog even koffie halen en dan op naar Zwartsluis.
Eenmaal aangekomen kijken we rond. Hoe komen we makkelijk bij het water? Waar parkeren we de auto?. We bellen naar Jan en melden dat we er zijn. Er was al aan ons doorgegeven waar we konden parkeren maar helaas, het kleine parkeerterreintje staat al vol.
Terwijl we aan het bellen zijn gaat er een voordeur open. De bewoner komt naar buiten en vraagt: “Komen jullie duiken? Je mag je auto wel op deze plek zetten, dan zet mijn vrouw haar auto straks wel ergens anders.” Ook mogen we gebruik maken van zijn tuin. Die heeft een mooie doorgang naar het water. Wat een lieve mensen. Zo behulpzaam. Daar worden we stil van!
Niet veel later ligt Marja in het water. Er is een mooie steiger met een fijne trap. Wat wil je nog meer als duikteam?
Eenmaal onder de boot ziet Marja dat er een flink stuk stug plastic om de schroefbladen zit gedraaid. Ze probeert deze eerst zonder mes te verwijderen. Soms lukt dat. Vandaag heeft Marja weer geluk. Blad voor blad kan ze het plastic eraf halen met een beetje puzzelen. Na 5 minuten draait de schroef weer mooi rond. Waarschijnlijk omdat de boot bijna gelijk is stil gelegd zat het plastic niet muurvast.
We nemen afscheid en we wensen het stel een fijne vakantie toe zonder rommel in de schroef. Het antwoord is met een lach op het gezicht; “ander bel ik jullie toch nog een keer.”
