Het is maandagmiddag, 13:15 en we staan net bij de auto na een duik in Amsterdam voor Ally als we een email krijgen van Henny:
“Goedemiddag,
Ik ben enkele weken terug met zoon en schoondochter gaan eten bij van der Valk aan de Haagse Schouw in Leiden.
I.v.m de geboortedag van onze Pa en Man die helaas op 25 jan. 2023 is overleden aan iets wat niet had hoeven te gebeuren.
Hierbij is mijn zoon buiten op het terras aan het water zijn trouwring verloren. We hadden gedacht: die krijg je nooit meer en zoiets kan niet met kopen van nieuwe ring (wat ik aanbood) vergoed worden.
Nu lees ik dat er 1 iPhone is opgedoken. fijn voor die meneer, dus ik dacht direct als dit toch zou kunnen met mijn enige zoon zijn trouwring.
In afwachting van uw bericht
Henny uit Leiderdorp”
Natuurlijk gaan we meteen bellen. Eerst met Henny, die schrikt dat we zo snel al bellen. Ze vertelt het hele verhaal en we maken een afspraak voor de volgende dag (vandaag) in Leiden, wel onder voorbehoud. We moeten eerst nog toestemming krijgen van Van der Valk Hotels in Leiden.
Na een kort telefoontje hebben we een toestemming en krijgen we alle medewerking, dus al snel kunnen we Henny het goede nieuws vertellen: we gaan voor je duiken.
De trouwring ligt onder een steiger. Omdat de kantwacht de duiker niet kan zien besluiten wij met 2 duikers te gaan. Een ligt in het water naast de steiger en 1 onder de steiger. De kantwacht gaat natuurlijk ook mee om te assisteren, het bootverkeer in de gaten te houden en eventueel een foto te maken.
En zo staan we vandaag als 3 musketiers om kwart voor 12 bij Van der Valk in Leiden in het zonnetje. Marja blijft naast de steiger, Amanda is kantwacht en ik (Jochem) zal gaan zoeken naar met de metaaldetector.
Henny zit al op het terras, aan de tafel waar het de ring op 20 mei werd verloren. Een mooie zonnige dag die snel bewolkt werd.
Ze laat de plek zien waar de ring het water in gevallen is. Je zal het net zien, hele dunne spleetjes tussen de planken en toch valt hij er doorheen. We halen alle spullen uit de auto’s en beginnen met de voorbereidingen. Het terras zit vol nieuwsgierige gasten en binnen de kortste keren weet het hele terras wie we zijn en wat we komen doen: de ring van de zoon van Henny opduiken.
Ik ben er klaar voor en Marja staat ook klaar. De boei ligt in het water, niets houdt ons nog tegen! Met 2 plonsen liggen we in het water. “Kijk je uit” zegt Marja nog even tegen me voordat ik afzak. Een paar seconde later lig in onder de steiger. Ik heb ongeveer 50 centimeter zicht en de bodem is redelijk hard. Dat is gunstig. Met mijn lamp schijn ik een rondje over de bodem, maar geen ring!
Ik kom terug naar boven om de metaaldetector aan te pakken van Marja en zak weer naar de bodem. Een mooi strak signaal: een lepeltje, zo te zien ligt die er ook al een tijdje.
Het tweede signaal herken ik: een mooie strakke toon met een “holte”. Moeilijk uit te leggen, maar dit is de ring. Ik pak mijn pinpointer (mini metaaldetector) om de herkomst van het signaal exact te lokaliseren. Als ik een keer met mijn handen wapper komt daar, onder het stof, de ring van de zoon van Henny tevoorschijn.
De ring is binnen 5 minuten weer boven water. We hebben de ring zo snel boven water en Henny haar zijn had er zo weinig vertrouwen in dat ze wel 3 keer moesten kijken of het de goede was… Het is de goede! Check, weer iemand heel blij gemaakt.
