We hebben vandaag al wat duiken erop zitten. Dit is duik 4. We begonnen in Monnickendam, daar kwamen de 2 brillen weer boven water. Daarna gingen we door naar Amsterdam, voor de telefoon van Max in de Entrepothaven en de telefoon van Bine in de Amstel.
Op de terugweg naar huis gaan we Linda helpen. Zij is tijdens het suppen haar telefoon verloren in Rotterdam, in het Noorderkanaal. De telefoon ligt in het water ten hoogte van de Gordelweg 62, bij een blauw paaltje dat staat aan het Noorderkanaal.
Het Noorderkanaal is een water in Rotterdam dat de verbinding vormt tussen de Rotterdamse Schie en de Rotte. Het kanaal sluit tevens aan op het Schie-Schiekanaal, dat eerder werd gegraven, tussen 1928 en 1933. De plannen voor dit kanaal dateerden al van 1892. Op 29 maart 1906 werd eindelijk besloten tot de feitelijke aanleg, maar het zou nog tot 1933 duren voor een begin met de aanleg werd gemaakt. In 1938 was het kanaal gereed.
Na het bombardement op Rotterdam van 14 mei 1940 was de behoefte aan nieuwe huisvesting groot en werden in het Noorderkanaal een groot aantal woonboten gebouwd. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat deze na een aantal jaren weer zouden verdwijnen, maar ze liggen er nog steeds.
Het kanaal wordt nu veelal voor de pleziervaart gebruikt en om te suppen.
Het is al later op de avond als we aan komen op de locatie, ondanks dat we op de planning in zijn gelopen door snelle recovery duiken is het al 21:00 uur en is het donker. Het paaltje hebben we snel gevonden en binnen een paar minuten is ook Linda er met vriend en hond.
Ze hebben zelf al geprobeerd te zoeken met een duikbril, zonder succes. Een voorbijganger wees haar op het bestaan van Recovery Divers.
We bouwen vandaag de duikset voor de 4de keer op vandaag. We gebruiken nog steeds dezelfde fles met perslucht want die is nog steeds niet leeg.
Gelukkig hebben we genoeg lampen bij ons want het is erg donker.
We maken de seinlijn vast en ik stap het water in. “Iets naar achter, nu naar links, nee andere links” ik krijg instructies waar de telefoon moet liggen.
Als ik op de juiste plek ben zet ik de metaaldetector aan en zak ik naar de bodem, tussen de waterplanten. Ik kom vooral blikjes tegen maar geen telefoon, niet veel later krijg ik een attentie via de seinlijn. Eenmaal boven krijg ik te horen dat we toch niet op de goede plek liggen.
Op de nieuwe plek daal ik weer af, ik zwem naar voren, maar geen telefoon, iets naar links en terug naar achteren. Geen telefoon. Dan de andere kant op. iets meer naar rechts. Weer een mooi signaal, aan de oppervlakte van de bodem. Daar is de telefoon!
Na een kwartier zoeken is ook deze telefoon boven water. Weer vier succesvolle recovery duiken vandaag. We zijn voldaan en moe, stiekem zijn we blij dat dit voor vandaag de laatste is.
Natuurlijk maken we nog even een foto voor het digitale plakboek. We geven Linda nog instructies voor het drogen van haar telefoon en geven haar hond nog een knuffel die het veel te lang vond duren.
We pakken onze spullen in en lopen terug naar de auto. Onderweg blijkt Marja nog een souvenir meegenomen te hebben onder haar schoenen, ze stond langs de kant op een honden uitlaat veld! Wij ruiken het samen nog de hele terugrit… We rijden terug naar Lucky Divers waar de auto van Marja staat. Wat een mooie dag!
